Category: Музейныя таямніцы

Добры дзень, дарагія сябры і прыхільнікі нашага музея! З вамі рубрыка “Музейныя таямніцы… або з гісторыі аднаго прадмета”. Напярэдадні Новага года хочацца падзякаваць кожнаму, хто знаходзіць час кожны чацвер знаёміцца з нашымі «таямніцамі». Я спадзяюся, што гэты інфармацыйны праект чакае доўгая, цікавая і насычаная жыццё. І сёння мы пазнаёмім вас з яшчэ адным унікальным музейным прадметам. 5 гадоў таму фонды музея папоўніла ўнікальная кніга – “Апостал” Спірыдона Собаля. Не толькі для музея, але і для ўсяго горада, гэта знакавая падзея яшчэ і таму, што большасць старадрукаваных беларускіх выданняў знаходзяцца за…

Добры дзень, дарагія сябры! З вамі рубрыка «Музейныя таямніцы … або з гісторыі аднаго прадмета». Сёння мы прадстаўляем работу вядомага Магілёўскага акварэліста Мікалая Іванавіча Ліханенкі. Мікалай Іванавіч нарадзіўся ў 1949 годзе ў вёсачцы Цiнькова, Крычаўскага раёна, якую ён сам называў калыскай свайго натхнення. Вучыўся на факультэце графікі ў Віцебскім педагагічным інстытуце. Быў вучнем Ф. Гумена i І. Сталярова. З 1969 г. удзельнік мастацкіх выставак, а з 1974 г. прыняты ў склад Беларускага саюза мастакоў. Тэматыка работ Мікалая Іванавіча шырокая, але пераважае прырода, якая на працягу жыцця была галоўным спадарожнікам творчасці мастака.…

Дарагія сябры, як заўжды па чацвяргах з вамі праект “Музейныя таямніцы… або з гісторыі аднаго прадмета!” Лунніцы – старажытныя славянскія жаночыя ўпрыгожванні. Яны звязаны з культам плоднасці і ўрадлівасці. З культам начнога, “жаночага” сонца, гэта значыць з культам Месяца. Вытокі гэтага культа славяне запазычылі ў III – V стагоддзях у старажытных рымлянаў, для якіх было характэрна пакланенне жаночай багіне –  Селене, а яе сімвалам як раз і была выява Паўмесяца. Максімальнае выкарыстанне лунніц ва ўсходніх славян прыпадае на X – XI стагоддзе.  Гэтым часам датуюцца і знаходкі, якія экспануюцца ў Музеі гісторыі Магілёва. У залежнасці ад заможнасці гаспадыні…

Музей гісторыі Магілёва вітае ўсіх. З вамі Музейныя таямніцы…. або з гісторыі аднаго прадмета. Падзеі кастрычніка 1917 года прывялі да ўсталявання савецкай улады на тэрыторыі былой Расійскай імперыі. Пасля перамогі ў працяглай Грамадзянскай вайне 1917-1922 гадоў, пераадоленне разрухі, дзейнасць улады была засяроджаная на эканамічным развіцці. Адной з важных сфер з’яўляюцца СМІ, газеты і часопісы, якія дазваляюць пазнаваць аб важнейшых падзеях у краіне і свеце. З адным з такіх часопісаў я хачу пазнаёміць вас. З 1922 года пачаў выходзіць у друк часопіс «Кракадзіл». Спачатку ён выдаваўся ў выдавецтве «Рабочая газета», а…

Вітаем вас, шаноўныя аматары гісторыі! Рубрыка “Музейныя таямніцы” шточацьвер знаёміць вас з нашымі фондамі. Аднымі з першых музейных прадметаў у фондах нашага музея была калекцыя кніг, якую перадаў ў 1994 годзе вядомы магілёўскі пісьменнік і педагог, удзельнік абароны Магілёва 1941 года Міхаіл Іосіфавіч Шульман перад эміграцыяй у ЗША. У гэтай калекцыі ёсць каштоўнае выданне 1887 года «Хроника белорусского города Могилева А.Трубницкого, М.Трубницкого». Гэта першае асобнае і скарочанае выданне гарадской хронікі горада Магілёва, якая стваралася на працягу XVII – XIX стагоддзяў і якая ахоплівае перыяд з 1526 па 1856 год. Яна…

Добры дзень, дарагія сябры нашага музея! З вамі “Музейныя таямніцы…або з гісторыі аднаго прадмета”. У экспазіцыі музея прадстаўлены ўнікальны і рэдкі экспанат – камергерскі ключ, які належаў камергеру апошняга караля Рэчы Паспалітай Станіслава Аўгуста Панятоўскага (1732-1798 г.г.) і выяўлены ў адной з вёсак, якая знаходзіцца на стыку Магілёўскага і Шклоўскага раёнаў. Камергерскі ключ – цырыманіяльны атрыбут камергера, які сімвалізуе яго прывілеяваны доступ у асабістыя пакоі манарха. Як правіла, выконваўся ў форме гіганцкага замкавага ключа. Да XVII стагоддзя ўключна ключ камергера адпіраў дзверы ў асабістыя пакоі кіраўніка. Дадзены асобнік ключа выкананы…

Музейныя таямніцы…. або з гісторыі аднаго прадмета (“Горад якога няма. Гісторыя ў паштоўках. Працяг…”). Добры дзень, дарагія сябры нашага музея! Малюнак на чарговай фотапаштоўцы пачатку ХХ стагоддзя, якая захоўваецца ў фондах нашага музея, даволі растыражаваны. Але менавіта дзякуючы такой папулярнасці, мы можам з гістарычнай дакладнасцю аднавіць некаторыя архітэктурныя асаблівасці каханай магілёўцамі і гасцямі нашага горада вуліцы Ленінскай або, як яна называлася ў той час, Вялікай Садовай. І сённяшні наш аб’ект, то рэдкае выключэнне, якое мы можам убачыць практычна ў арыгінале. Вуліца Ленінская, 35. У цяперашні час адзін з карпусоў Магілёўскага…

Добры дзень! Як заўсёды, па чацвяргах, з вамі праект “Музейныя таямніцы…або з гісторыі аднаго прадмета”. У экспазіцыі музея знаходзіцца макет Магілёва сярэдзіны ХVII стагоддзя, які выкананы вядомым магілёўскім мастаком Васілём Васільевічам Камаровым. Васіль Камароў – сапраўдны прафесіянал з акадэмічнай адукацыяй, член Беларускага саюза мастакоў, удзельнік разнастайных выстаў, аўтар мноства карцін, годных самых высокіх эпітэтаў. Значнае месца ў яго творчасці займае гістарычная тэма. Камароў імкнецца прытрымлівацца рэальна існавалым краявідам і планам, фрагментарна аднаўляе той горад, які быў калі-то, і тут важная кожная дэталь. Па творах Камарова можна вывучаць гісторыю архітэктуры горада,…

Дарагія сябры, як заўжды па чацвяргах з вамі праект “Музейныя таямніцы ….або з гісторыі аднаго прадмета”! Кафля… Цагляная плітка-аздабленне печкі. Яна выконвала роль своеасаблівага “каларыфера” – павялічвала аддачу цеплыні натопленай печкі. Але продкам гэтага было мала. Вонкавая пласціна кафлін у XVI – XVII стагоддзях аздаблялася разнастайнымі сюжэтамі, пакрывалася палівай. На кафлі наносіліся выявы гербаў, разнастайных сімвалаў і сюжэтаў. Самая танная кафля была тэракотавай – абпалены выраб не пакрываўся палівай. Больш дарагія вырабы пакрываліся аднаколернай палівай. Як правіла ў  XVI – XVII стагоддзях выкарыстоўвалі «мураўлёную» – зялёную паліву. Эліта магла дазволіць…

Добры дзень, дарагія сябры нашага музея! З вамі рубрыка “Музейныя таямніцы… або з гісторыі аднаго прадмета”. Кастрычнік 1917 г. аказаў уплыў на жыццё Магілёва. Савецкая ўлада, усталяваная ў горадзе, запатрабавала стварэння новых сродкаў масавай інфармацыі, у якіх падзеі асвятляліся б з пункту гледжання бальшавікоў, прычым яны мусілі б улічваць мясцовыя асаблівасці. Такім сродкам масавай інфармацыі стала мясцовая газета “Саха і молат”. Яна была заснавана павятова-гарадскім выканаўчым камітэтам, а пасаду рэдактара сумяшчаў з асноўнай пасадай старшыня гарадскога рэвалюцыйнага камітэта І.Геранімус. Рэдакцыя размяшчалася ў будынку Стаўкі. Газета выходзіла штодня, асноўная мова руская.…